Istorija savske strane Beograda počinje oko Saborne crkve. Tu je, od osmanskog doba, živelo hrišćansko stanovništvo: Srbi, Grci, Cincari i drugi. Porodica Radovanović jedna je od najstarijih srpskih porodica u Beogradu. Fond slika koji čuvaju potomci ove porodice dragocena je arhiva o istoriji ovog dela Beograda iz 19. i 20. veka. Milivoje Radovanović (1896-1933) bio je sudija pravnik i sudija koji je svojim radom, širom tadašnje Srbije, doprineo uspostavljanju pravnog sistema u Kraljevini Srbiji.
Lazar Radovanović rodio se 1816. u srpskom delu tadašnjeg Beograda, u blizini današnje Saborne, nekadašnje Stare crkve. Bio je kafedžija a njegova kafana nalazila se na Savskoj padini. Njegov sin bio je Milivoje Radovanović je rođen 1896. godine u Beogradu , gde je završio osnovnu školu, koja je tada trajala četiri godine.
Godine 1879. Milivoje se upisao u I beogradsku gimnaziju . Gimnazija se tada nalazila u današnjem levom krilu Kapetan Mišinog zdanja. Njegov školski drug bio je, kasnije poznati pravnik, Slobodan Jovanović. Gimnazija je bila poznata kao izuzetno stroga škola, pa je zanimljivo da je prvu školsku godinu 1878/9 upisalo 113 đaka, a maturski ispit je, posle 7 godina školovanja iz te generacije, položio samo 31 učenik. Među njima je bio i Milivoje. Na slici se vide maturanti I beogradske gimnazije.
Studije prava Milivoje je završio na Pravnom fakultetu u Beogradu. Posle diplomiranja oženio se Jelenom, ćerkom Živka Kostića iz Kragujevca. I Živko Kostić potiče iz porodice koja ima važno mesto u istoriji moderne Srbije. Radio je kao računoispitač glavne kontrole u Kragujevcu. On je, naime, unuk vojvode Čolak-Ante Simeonovića , koji je bio jedan od jedan je od najvažnijih vojvoda Prvog srpskog ustanaka iz 1804. godine. U jednom sukobu ranjen je u ruku i osakaćen, pa je od tada dobio nadimak Čolak (na turskom znači sakat, osakaćen u ruku).
Živko je bio oženjen Jovankom i tom braku rođene su ćerke Jelena, Danica i Natalija i sinovi Dragoslav i Kosta-Koja. Kosta je bio oficir vojske Kraljevine Srbije koji se borio u I Balkanskom ratu , ali je mlad preminuo od kolere kod Jedrena. Prvi balkanski rat je sukob koji je vođen od 1912. do 1913. godine između članica Balkanskog saveza — Kraljevine Bugarske, Kraljevine Grčke, Kraljevine Srbije i Kraljevine Crne Gore — na jednoj strani i Osmanskog carstva na drugoj. Uzrok ovog rata bila je želja zemalja Balkanskog saveza da prošire svoje teritorije. Rat je završen Londonskim mirovnim ugovorom.
Na slici (skroz desno) se vidi mladi Kosta u uniformi srpskog oficira I Balkanskog rata.
Majica sa likom Živka Kostića 🙂
Milivoje je u braku sa Jelenom dobio troje dece: Ružu, Jovanku i Živka. Ćerke su se udale u Beogradu, a sin Živko je, kao i mnogi mladići tog vremena želeo da učestvuje u ratu. Zbog krhkog zdravlja primljen je kao bolničar - dobrovoljac, ali je već 1915. preminuo od tifusa u Nišu, u jeku I Svetskog rata.Milivoje Radovanović je celog života radio kao sudija, u različitim delovima u Srbije. Radio je u sudu u Pirotu, kao i u Višem sudu u Negotinu od 1905 – 1907. Na slici se vidi scena porodičnog okupljanja u jednom vrtu negde u Srbiji. Muškarci igraju šah, deca igraju karte, a dve žene čitaju dnevni list Politika, koji je počeo da se izdaje 1904. godine .
Na kraju svoje karijere, Milivoje je prešao u Beograd gde je postao načelnik u Ministarstvu pravde.
Potomci Milivoja Radovanovića podelili su sa nama dragocene arhivske fotografije na kojima se vidi okupljanje bivših maturanata I beogradske gimnazije među kojima je Milivoje Radovanović, Slobodan Jovanović i drugi tada ugledni građani Beograda.