ISTORIJAT
Crkva Krista Kralja je najstarija katolička crkva Beogradske nadbiskupije. Crkva je, sa južne strane, spojena vrtom sa zgradom Beogradske nadbiskupije. Prvobitna crkva posvećena Sv. Ladislavu arhitekte Jovana Ilkića, preuređena je i proširena 1926. godine po projektu ruskog arhitekte Aleksandra Bunjina, kada su dozidani sporedni ulazi, horski prostor, bočni brodovi i zvonik, čime je crkva produžena do župnog doma. Tada su izrađene propovedaonica i klupe za vernike, nabavljena su nova crkvena zvona i orgulje, prve u Srbiji, koje su i danas u upotrebi.
Po izvršenim prepravkama crkva je posvećena Kristu Kralju.
Planovi za spoljašnji izgled rekonstrukcije crkve 1926.
Šezdesetih godina 20. veka izvršena je rekonstrukcija sa ciljem prilagođavanja prostora novim bogoslužbenim propisima, a koja je podrazumevala okretanje oltara vernicima. Do 1988. služila je kao katedrala, a danas crkva ima službu na engleskom jeziku za internacionalnu zajednicu katolika.
EKSTERIJER I ENTERIJER
Crkva ima osnovu trobrodne bazilike, a spolja je sagrađena u stilu romantizma.
Južna fasada Crkve Krista kralja
Unutrašnjost je renovirana 60tih godina kada je glavni oltar okrenut prema naosu i postavljen nadbiskupski tron sa klupama. U bočnim brodovima su bočni oltari, nad kojima su statue Bogorodice sa severne strane i sv. Josipa sa južne strane.
Statua Bogorodice u bočnom severnom oltaru
Statua Sv. Josipa u južnom bočnom oltaru
Sve je izrađeno od mermera, kojim su obloženi i zidovi crkve. U apsidi je veliki mozaik Krista Kralja, i simboli sedam sakramenata na arhivolti.
Vitražni prozori prikazuju scene iz života Isusa, Bogorodice i verskog života. Rekonstrukciju je izradio rimski umetnik Augusto Ranoki .
Mozaik je postavljen i u luneti iznad portala crkve.
