SAVA KAPIJA

Kompleks utvrđenja u kojem se nalazi kapija građen je od 14. do 18. veka, dok je kapija građena od 1740. do 1760. godine, kada je obnovljena i cela tvrđava radi bolje odbrane grada od napada sa reka. Ova kapija je bila jedna od najbolje očuvanih objekata u celoj Tvrđavi. Međutim, to se promenilo kada je 1944. bila meta bombardovanja Beograda, i tom prilikom je u potpunosti srušena. Zanimljivo je da je služila kao vojni objekat pa ne postoje fotografije niti planovi kapije u celini.

Za vreme vladavine Stefana Dušana izgrađen je južni bedem, zajedno sa južnom kapijom. Kasnije je austrijska vojska ovu kapiju nadogradila i proširila, pa je  tada nosila ime Srednjovekovna kapija. Ipak, 1740. godine srušena je u sklopu turske obnove tvrđave i tada je na ovom mestu podignuta Sava kapija. U vreme turske vladavine bila je jedna od 4 glavne kapije kroz koje se ulazilo u grad. Predstavljala je vezu grada i reke Save, odakle se plovilo  zapadnim delovima Balkanskog poluostrva. Za vreme Prvog srpskog ustanka, 1806. godine, kada su ustanici napali Beograd u grad su upali upravo kroz ovu kapiju. Vrata kapije su otvorili Uzun Mirko i Ostoja Konda. Od 2004. godine se na mestu Sava kapije nalazi spomen-ploča u čast ovog događaja.