ISTORIJAT
Stambeni kompleks “Stepenice” u blokovima 61-62-63-64 na Novom Beogradu sagrađen je u periodu od 1973. do sredine 80ih godine 20 veka. Blokovi su zasnovani na urbanističkom planu iz 1965. godine, koji je izradio Josip Svoboda. On je autor ideje o velikim stambenim zgradama u formi velikih stepenica sa okolnim zelenim površinama. Naručilac projekta bila je tadašnja Jugoslovenska narodna armija(JNA), pa su stanovi uglavnom bili namenjeni porodicama vojnih ili građanskih lica u vojsci.
Projekte zgrada i stanova radili su arhitekte Milan Miodragović, Ljubica Pavlović, Nikola Šijan, Milan Mitrović, Marko Korolija i drugi.
Izgradnja blokova 61 i 62 počinje 1973. Blok 63 je građen u periodu od 1977—1979. godine. Blok 64 gradio se tokom 80ih i poslednji je izgrađen blok. Arhitekte zgrada u ovom bloku su Stojan Stojčić i Miroslav Stefanović.
U vreme gradnje blokova, u bloku 62, 1976 izgrađena je i prva Osnovna škola “Užička Republika" (danas Knjeginja Milica) koju su projektovali Darko Marušić, Milenija Marušić i Milan Miodragović.
Iako je svaki blok imao planiranu zgradu za osnovnu školu ( u nekim blokovima su bile predviđene čak po dve) i vrtiće, sagrađene su još Osnovna škola Mladost u bloku 64 , dok je u bloku 63 postojala već škola Jovan Sterija Popović.
Osnovna škola “Užička Republika" (danas Knjeginja Milica) arh. Darko Marušić, Milenija Marušić i Milan Miodragović 1975/6.
Mesna zajednica "Kozara"u bloku 61 osnovana je 1977. godine. U susednom Bloku 62 izgrađen je 1978. drugi objekat za mesnu zajednicu koja se zvala "Užička republika". Mesne zajednice u blokovima 63 i 64 sagrađene su 80ih godina. U bloku 63 osnovana je MZ Sloboda, a u bloku 64 MZ Mladost.
Od kraja 90-ih pa sve do današnjeg perioda središnji zeleni pojas je izmenjen izgradnjom nekoliko trgovačkih objekata, kao i novoizgrađenim stambenim zgradama u Bloku 63. Središnji zeleni pojas izgubio je svoju prvobitnu namenu – rekreaciju i javni prostor za građane. Na njemu su izgrađeni objekti stalnog i privremenog karatera: stambene zgrade, samoposluge, trgovački objekti, sa pratećim sadržajima.
Zgrada socijalnog stanovanja
U bloku 61 je na osnovu raspisanog konkursa u prvoj deceniji 21. veka za 2.000 socijalnih i neprofitnih stanova, podignut objekat neprofitnog stanovanja sa oko 140 stanova arhitekata Dejana Milanovića i Grozdane Šišović.
Posebne izmene u izgledu blokova nastupile su uz Evropsku ulicu od 90ih godina, a veliki komercijalni objekti po sredini bloka sagrađeni su 2000ih.
Blok 64 je zbog svoje velike teritorije, izmenio izgled različitim vrstama objekata od 80ih godina do danas.
IZGLED
Reprezentativan primer brutalističke stambene arhitekture Beograda predstavljaju blokovi 61 i 62. Blokovi 63 i 64, kasnije građeni, predstavljaju već poznu fazu brutalizma koja oslikavajui krizu u urbanizmu Beograda.
Ceo kompleks blokova zasnovan je na urbanističkom planu iz 1965. godine, koji je izradio Josip Svoboda. On je zamislio kompleks džinovskih stepenica koja se kasakadno spuštaju prema južnoj sunčanoj strani . Ravni krovovi koji se stepenasto spuštaju predviđeni su za bašte, pa je vegetacija trebalo da igra važnu ulogu u opštem utisku. Iako taj koncept nije nikad zaživeo, on i dalje može da predstavlja inspiraciju u rekonstrukciji bloka.
Visina zgrada je između četiri do dvadeset spratova. Postoje dve vrste stambenih zgrada u blokovima 61 i 62 - tip A i tip B. Tip A predstavlja zapravo grupu od tri zgrade koja su ostavljene u prirodnoj boji betona, a tip B po dve zgrade koje imaju obojene delove fasade. Zgrade tipa A sastoje se od šest segmenata sa po četiri stana na svakom spratu. Zgrade tipa B se pojavljuju u parovima i svaki od njih sadrži četiri segmenta.
Posebna vrednost blokova je odvojen nivo pešačkih i automobilskih zona. Tavanica garaže zapravo je pasarela koja povezuje školu, vrtić i nalazi se između stambenih blokova.
Kao i u drugim delovima Novog Beograda i ovde ima mnogo grafita i komemorativnih murala.
